Η δουλειά μας καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς μας και το εργασιακό μας περιβάλλον είναι από τα σπουδαιότερα ζητήματα για την καλή ψυχική υγεία του ατόμου. 

Οι σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων είναι αναμενόμενο να επηρεάζουν την παραγωγικότητά μας, καθώς και τη ψυχική μας υγεία, διότι, η επικοινωνία είναι εκείνη που μάς βοηθά να οργανωνόμαστε, να λαμβάνουμε αποφάσεις, να αλληλεπιδρούμε και να συνεργαζόμαστε με άλλους, ως βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη οποιασδήποτε μορφής σχέσης. 

Συχνά, οι διαπροσωπικές σχέσεις στο χώρο εργασίας χαρακτηρίζονται από ανταγωνισμό και συγκρούσεις μεταξύ των συναδέλφων μέσα στο πλαίσιο της δουλειάς. Ωστόσο, ενδέχεται οι συγκρούσεις αυτές να αποτελούν και αντικείμενο φθόνου, λόγω μιας πιθανής επιτυχίας ενός συναδέλφου. Έτσι, παρατηρείται χαμηλός βαθμός εμπιστοσύνης, ελλιπής στήριξη και αδιαφορία για τη δημιουργία μιας αληθινής διαπροσωπικής σχέσης.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο για έναν άνθρωπο να συμπεριφέρεται στο χώρο εργασίας του με τρόπο “σωστό” για τους άλλους, ώστε  να επιτύχει αυτό που θέλει. Όλοι οι άνθρωποι μεταξύ μας είμαστε διαφορετικοί και είναι δεδομένο πως όποιος καταφέρνει να φέρεται με αυτό το τρόπο, πιέζεται ψυχικά. Ακόμη και τα άτομα που δε το καταφέρνουν, αγχώνονται εξίσου, καθώς δεν αποκτούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Το συμπέρασμα και στις δύο περιπτώσεις είναι πως η ψυχική υγεία του ατόμου δέχεται πιέσεις. 

Μια καλή και υγιής διαπροσωπική σχέση στο περιβάλλον εργασίας χαρακτηρίζεται από αλληλοσεβασμό, αμοιβαία κατανόηση, καλή συνεργασία μεταξύ των συναδέλφων και αποδοτικότητα. Οι εργαζόμενοι αισθάνονται οικεία, έχουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερη όρεξη για δουλειά. Παράλληλα, οι στόχοι επιτυγχάνονται, η παραγωγικότητα αυξάνεται και οι ευθύνες μοιράζονται. 

Εργασία και Ψυχική Υγεία

Η σημασία της εργασίας αποδεικνύεται συνεχώς στον άνθρωπο, αφού παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή του και στην αυτοεκτίμησή του. Μέσα από την εργασία, το άτομο αναπτύσσει τις ικανότητές του, σέβεται, αποδέχεται και συνεργάζεται με άλλα άτομα, διαφορετικά από το ίδιο. Δείχνοντας τις ικανότητές του, νιώθει αυτοπεποίθηση και ψυχική ανάταση. 

Σύμφωνα με τον Freud, για να λειτουργεί φυσιολογικά ένας άνθρωπος, θα πρέπει να έχει δύο βασικές ικανότητες στη ζωή του, να αγαπά και να εργάζεται. Με την αγάπη μπορεί να ικανοποιήσει τις συναισθηματικές του ανάγκες, ενώ, με την εργασία να οδηγηθεί στην αυτοπραγμάτωση. 

Κατά την εργασία, το άτομο λαμβάνει πρωτοβουλίες και ευθύνες, με αποτέλεσμα η ίδια να θεωρείται ως “θεραπεία” για τον ψυχισμό του. Ακόμη, αρχίζει να διαχειρίζεται τυχόντα προβλήματα τόσο στον εργασιακό του χώρο, όσο και στη προσωπική του ζωή. 

Αν το σκεφτούμε, δεν είναι τυχαίο που όσοι άνθρωποι βρέθηκαν χωρίς δουλειά, επηρεάστηκαν ψυχολογικά και εμφάνισαν ψυχοσωματικά προβλήματα. Συγκεκριμένα, νιώθουν πως χάνουν τον έλεγχο της ζωής τους, είναι δυσλειτουργικοί απέναντι στις προσωπικές τους σχέσεις και η δημιουργία αρνητικών συναισθημάτων (θυμός, λύπη, απογοήτευση), τους φτάνει σε σημείο να θεωρούνται κοινωνικά αποκλεισμένοι. 

Συμπέρασμα

Η εργασία έχει ιδιαίτερη αξία για το άτομο, καθώς επηρεάζει την προσωπικότητά του, την κοινωνικοοικονομική και οικογενειακή του ζωή και γενικότερα τις διαπροσωπικές του σχέσεις, οι οποίες με τη σειρά τους έχουν άμεση επιρροή σε αυτά ψυχολογικά. Η ποιότητα των σχέσεων που αναπτύσσονται στο εργασιακό περιβάλλον καθορίζει και την επιτυχία ή την αποτυχία στις υποχρεώσεις των εργαζομένων. Η σωστή επικοινωνία και οι αρμονικές σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων αποτελούν τις βάσεις για την ψυχική ισορροπία των ανθρώπων.

Επιμέλεια

Ελίζα Κωστάκη

Ψυχολόγος